Ο κρεμανταλάς είναι ένα ξύλινο "εργαλείο ", ένα ξερό αποφλοιωμένο δέντρο που οι τσοπάνηδες στερέωναν στο έδαφος, και εκεί πάνω κρεμούσαν τις καρδάρες με το γάλα, τις τσαντήλες με το φρέσκο τυρί να σουρώσει, και τις μυζήθρες να ψηθούν, (ξεραθούν).
Κρεμούσαν ακόμα το ταγάρι με το φαγητό τους, για να το προστατέψουν από τους σκύλους και τα άλλα άγρια ζώα, όπως αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουρους, ποντίκια φίδια κλπ.
Για τα φίδια που τα προσελκύει το γάλα και τα άλλα ζώα που μπορούν και σκαρφαλώνουν στον κρεμανταλά, τοποθετούσαν σε ύψος ενός μέτρου περίπου, πολλές ξερές σπαραγγιές.
Οι σπαραγγιές είναι η αφάνα που προέρχεται από τα ξερά σπαράγγια οι οποίες με τις ακίδες και την πυκνότητα που έχουν, εμποδίζουν τα ζώα να αναρριχώνται.
Στο ψηλότερο κλωνάρι του κρεμανταλά κρέμαγαν με έναν σπάγγο ένα κουδουνάκι. Όταν πλησίαζαν τα αγριοπούλια που η συνήθειά τους είναι να κάθονται πρώτα στο πιό ψηλό σημείο πριν επιτεθούν , πάλλονταν το κλαδί με τον σπάγγο, χτύπαγε το καμπανάκι και τρομοκρατημένα έφευγαν.
Σήμερα κρεμανταλά λέμε τον πανύψηλο και άχαρο άνθρωπο.
Με την αγάπη που ξέρετε! Ian
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου