Οι περίπλοκες δημιουργίες του με έντομα από χαρτί ήταν μια απόκλιση από τις τυπικές βάρκες και γερανούς που ήταν από καιρό η παράδοση του origami. Με τον καιρό τα έργα του έγιναν πιο περίπλοκα, με εκατοντάδες πτυχώσεις και πολλά κομμάτια χαρτιού, όπως ένα ρολόι κούκου πλήρους κλίμακας. Μεταξύ των προσπαθειών του να αποκτήσει διδακτορικό στην εφαρμοσμένη φυσική, τη δουλειά του στο εργαστήριο Jet Propulsion της NASA, τα ογδόντα τεχνικά του έγγραφα και τις σαράντα έξι πατέντες του στην οπτοηλεκτρονική και τα λέιζερ, βρήκε κατά κάποιο τρόπο χρόνο να εφαρμόσει και να εξελίξει μια σειρά από πρωτότυπα σχέδια origami.
.png)
Η πρακτικότητα της επιστημονικής του έρευνας άρχισε να επηρεάζει τα σχέδια του origami, μέχρι που η γραμμή μεταξύ των δύο άρχισε να θολώνει. Συμμετείχε σε ένα έργο στην EASi Engineering για την ανάπτυξη περίπλοκων σχεδίων πτυχώσεων για σχέδια αναδίπλωσης αερόσακων. Ο Lang εργάστηκε επίσης για να σχεδιάσει ένα δικτυωτό στήριγμα καρδιάς που θα διπλωθεί και θα εμφυτευθεί σε ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. μόλις μέσα, θα επεκταθεί, προστατεύοντας την καρδιά. Το πιο φιλόδοξο έργο του μέχρι σήμερα, ωστόσο, μοιράζεται με μια ομάδα στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore, με την οποία έχει αναπτύξει ένα διαστημικό τηλεσκόπιο - ένα που είναι σαράντα φορές μεγαλύτερο από το Hubble και πτυσσόμενο για διαστημικά ταξίδια μέσω μιας σειράς ακριβών origami. πτυχώσεις.
Αν και το origami εξασκείται στην Ιαπωνία για περισσότερα από τετρακόσια χρόνια, ορισμένοι θεωρούν ότι ο κύριος είναι ο αείμνηστος Akira Yoshizawa, γεννημένος το 1911. Στα 26 του ο Yoshizawa άφησε τη δουλειά του για να ακολουθήσει την τέχνη του origami. Ζώντας στα όρια της φτώχειας πουλούσε σούπα από πόρτα σε πόρτα ενώ εξασκούσε τα σχέδιά του. Τελικά πέτυχε την αναγνώριση στα 43 του, όταν του ανέθεσαν να δημιουργήσει μια σειρά από ζωδιακές φιγούρες origami για το περιοδικό Asahi Graph. Από εκείνο το σημείο η επιρροή του επεκτάθηκε στη δύση και τελικά στην Ευρώπη, όπου προσκλήθηκε να παρουσιάσει το έργο του στο Λούβρο το 1998. Ήταν δάσκαλοι όπως ο Yoshizawa που ανύψωσαν το σκοτεινό χόμπι του origami σε μια σεβαστή μορφή τέχνης και περίπλοκη αναζήτηση, που με τον καιρό θα αιχμαλωτίσει τη φαντασία και το αναλυτικό μυαλό ανθρώπων όπως ο Δρ Robert Lang.
Η προσέγγιση της πρόκλησης του να δούμε πιο μακριά στο διάστημα ξεκινά με το έργο της κατασκευής ενός μεγαλύτερου φακού, επιτρέποντας έτσι τη συγκέντρωση περισσότερου φωτός και την παραγωγή πιο ευκρινών εικόνων. Η κατασκευή ενός μεγάλης κλίμακας τροχιακού τηλεσκοπίου ήταν ο στόχος της Ομάδας Diffractive Optics στο εργαστήριο Livermore. Το Hubble, ένα ανακλαστικό τηλεσκόπιο, χρησιμοποιεί έναν κυρτό καθρέφτη για να βλέπει αντικείμενα. λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο τηλεσκόπιο θα σχεδιαστεί χρησιμοποιώντας τις αρχές ενός τηλεσκοπίου μετάδοσης, το οποίο χρησιμοποιεί δύο χωριστούς φακούς. Για αυτό το εγχείρημα θα χρησιμοποιηθεί ένας ειδικός περιθλαστικός φακός. Αυτός ο τύπος φακού βασίζεται σε μικροσκοπικές, ομόκεντρες κυκλικές αυλακώσεις χαραγμένες στην επιφάνεια, οι οποίες ουσιαστικά δημιουργούν ένα ολόγραμμα ενός φακού.
Ωστόσο, αυτή ήταν μόνο η αρχή: το έργο απαιτούσε ο φακός να έχει διάμετρο 100 μέτρα. Αν και τα διαστημικά οχήματα διαφέρουν ως προς το σχεδιασμό, όλα έχουν παρόμοιο περιορισμένο χώρο ωφέλιμου φορτίου, 4 μέτρα διάμετρο και 100 μήκους 10 μέτρων. Ο φακός θα έπρεπε να χωρέσει κάπως σε αυτόν τον στενό άξονα του διαμερίσματος για να εκτοξευθεί στο διάστημα. Εδώ μπήκε στην εικόνα ο Δρ Ρόμπερτ Λανγκ. Η Ομάδα Διαθλαστικής Οπτικής επικοινώνησε με τον Δρ Λανγκ και ζήτησε μια επίσκεψη. Αφού εξέτασε το πρόβλημα, ο Lang εξερεύνησε διάφορα σχέδια origami που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στον φακό. Έγινε προφανές ότι μέσω ενός περιορισμένου αριθμού πτυσσόμενων όψεων, το μέγεθος του φακού θα μπορούσε να μειωθεί με πτυχές origami διατηρώντας παράλληλα την ακεραιότητα της επιφάνειας μόλις επεκταθεί στο διάστημα.
Αν και ο σχεδιασμός είναι μοναδικός, η ιδέα έχει εξερευνηθεί στο παρελθόν. Στη δεκαετία του 1980, μια ιαπωνική ομάδα διαστημικής έρευνας χρειάστηκε να κατασκευάσει ένα ξεδιπλούμενο ηλιακό πάνελ ως μέρος ενός δορυφορικού σχεδιασμού. Κάλεσαν τον επιστήμονα Δρ. Koryo Miura να προσεγγίσει το έργο. Η Miura, ικανή στο origami, κάποτε εξερεύνησε μεθόδους αναδίπλωσης χαρτών έτσι ώστε να μπορούν να ξεδιπλωθούν με ένα απλό τράβηγμα στη γωνία. Αυτή η μέθοδος, το μοτίβο origami Miura-ori, έγινε η βάση για διάφορες ηλιακές συστοιχίες. Αργότερα το 2005, ο επιστήμονας του Χάρβαρντ Δρ. Lakshminarayanan Mahadevan δημοσίευσε ευρήματα ότι η φύση εμφανίζει αυτό το ίδιο μοτίβο στο δίπλωμα ενός φύλλου και στο εσωτερικό του πλαίσιο. Στην πραγματικότητα, αυτό το σχέδιο μπορεί επίσης να βρεθεί σε φτερά και πέταλα λουλουδιών, τα οποία ξεκινούν ως διπλωμένες δομές.
.png)
Ο Δρ Λανγκ και η ομάδα του τηλεσκοπίου συμφώνησαν τελικά σε μια αναδιπλούμενη δομή σαν ομπρέλα που θα του επέτρεπε να χωράει στο αμπάρι ενός πυραύλου. Ο διογκωμένος φακός θα πρέπει να είναι απόλυτα συμμετρικός για να επιτρέπει τη σωστή σταθεροποίηση του σπιν όταν βρίσκεται σε τροχιά 25.000 μίλια μακριά από τη Γη. Ο φακός πλήρους μεγέθους θα αποτελείται από 72 ξεχωριστά κομμάτια γυαλιού, κάθε κομμάτι πάχους μόνο 7 χιλιοστών. Ο πολύπλευρος σχεδιασμός παρέχει επίσης ανθεκτικότητα. Εάν ένας μετεωροειδής σπάσει ένα ή και πολλά κομμάτια του γυαλιού, ο φακός θα εξακολουθεί να μπορεί να παράγει εικόνες. Οι δύο φακοί δεν θα συνδεθούν φυσικά. Αντίθετα, θα περιφέρονται γύρω από τη Γη σε απόσταση χιλιάδων μέτρων, χρησιμοποιώντας προωθητές ακριβείας για να διατηρήσουν τις σχετικές θέσεις και την ευθυγράμμισή τους. Ο "προσοφθάλμιος" φακός θα λειτουργήσει ως μονάδα επικοινωνίας, αποθηκεύοντας τις εικόνες και μεταδίδοντάς τις στο σπίτι. Αυτή η επανάσταση στο σχεδιασμό θα επιτρέψει στους επιστήμονες να κοιτάξουν δέκα φορές πιο μακριά στο διάστημα.
Αν και μια πολλά υποσχόμενη ιδέα, πολλά άλλα τεχνικά ζητήματα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν στη φάση ανάπτυξης. Ένα τέτοιο ζήτημα θα ήταν η επίτευξη λείας επιφάνειας όταν ξεδιπλωθεί. Πολλά από αυτά τα εμπόδια θα έπρεπε να επιλυθούν κατά τον σχεδιασμό ενός πρωτοτύπου, μια διαδικασία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ο Δρ Λανγκ έχει επίσης αξιοποιήσει τη δύναμη της τεχνολογίας των υπολογιστών για να εξερευνήσει το μέλλον του origami. Το λογισμικό του TreeMaker μπορεί να μεταφράσει ακατέργαστες εικόνες με ραβδί σε πρωτότυπα μοτίβα origami και το πρόγραμμα ReferenceFinder του μεταφράζει αυτά τα μοτίβα που δημιουργούνται από υπολογιστή σε οδηγίες αναγνώσιμες από τον άνθρωπο.
Τώρα ένας καλλιτέχνης origami πλήρους απασχόλησης, ο Δρ Λανγκ δημιουργεί συχνά φιγούρες ελεύθερα χωρίς το βάρος των αναπάντητων επιστημονικών ερωτημάτων ή των επικείμενων προθεσμιών. Η απλότητα και η κομψότητα του σκάφους εξακολουθεί να έχει τεράστια έλξη παρά την τεχνολογία που προσφέρουν τα προγράμματά του και οι ειδικοί κόφτες χαρτιού με λέιζερ. Συχνά πουλάει τις δημιουργίες του, η πιο δημοφιλής είναι μια ανεξάρτητη ψηλή άλκη 9 ιντσών. Άλλες δημιουργίες ζώων μπορείτε να βρείτε στα βιβλία του όπως το The Complete Book of Origami.
Η οξυδέρκεια του για το δίπλωμα του χαρτιού δεν έχει προσελκύσει μόνο την προσοχή των επιστημόνων, αλλά και των καλλιτεχνών. Έχει συνεργαστεί με διάφορες εταιρείες παραγωγής για την παραγωγή κινούμενων ακολουθιών origami για προϊόντα όπως το Toyota Avalon. Ένα πιο φιλόδοξο έργο περιελάμβανε τη δημιουργία ενός κόσμου εξ ολοκλήρου από φιγούρες origami για ένα τηλεοπτικό σποτ της Mitsubishi Endeavor. Ένα πρόσφατο διαφημιστικό σποτ της McDonald's παρουσιάζει τα ταλέντα του Δρ. Λανγκ με τη μορφή πολυάριθμων φιγούρων origami κατασκευασμένα από περιτυλίγματα cheeseburger.
Ίσως το δικτυωτό πλέγμα των πτυχών κάνει την τέχνη να σχηματίζει τη δική της καλύτερη μεταφορά, απεικονίζοντας την ικανότητά της να διαμορφώνει, να ενώνει και να διασταυρώνει τόσους πολλούς τομείς έρευνας. Παρά την ηλικία της, η αρχαία πολύπλευρη πειθαρχία συνεχίζει να προσφέρει χρήσιμες γνώσεις στους τομείς της τέχνης, της επιστήμης και της ανθρωπότητας.
Με την αγάπη που ξέρετε! Ian
Πηγή:damninteresting.com
Πηγή Φωτογραφιών: langorigami.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου